Jangan Memain Sensiang Buta Ni Boleh Tak?

Tengah khusyuk atur ayat, telefon bunyi. Nombor tak kenal, tapi angkat jugak. Kot-kot ada orang nak sewa bilik kosong tu.

Dia: hello… (bukan salam ya)

Aku: ya…nak cakap dengan siapa?

Suara kena professional walaupun jawab telefon bimbit sendiri. Motifnya, masa kerja. Mana tahu kot bos kepada bos kepada bos kepada bos yang entah mana-manapun yang buat panggilan. Kang kantoi jawap tak professional payah pulak nak menjawab.

Dia: (gagap-gagap dan jawab dengan suara perlahan tak jelas dek telinga pekak badak aku ni)

Aku: ya…nak cakap dengan siapa?

Dia: Dengan awak boleh? (dengan suara perlahan dok tahan kentut gamaknya)

Aku: Awak ni siapa? (Suara nak mula naik…dah lah aku tengah banyak kerja. Ada la pulak nak main-main siang buta ni. Siang ke malam, tak payah nak main dengan aku, boleh? Masa untuk main-main dah lama habis dari hidup aku)

Dia:…errr…errr (gelabah dok fikir…kalau gelabah tu maknanya nak auta lah tu. Kalau betul, jawab je terus)

Aku: Saya tengah kerja ni…jangan main-main boleh tak? (Kang suara dah naik!)

Dia: Errr…sori…

Tau nak menikus!

Kalaupun kalian rasa nak buat surprise main cak! Cak! Tengoklah masa. Masa terlalu cepat berlalu untuk meneka siapa anda kecualilah anda tu Fahrin Ahmad ka, Ady Putra ka, Azlee Khairi ka, Sharnaz Ahmad ka...Anuar Zain ka…Remy Ishak ka, Khairy Jamaludin ka, lainlah nak romantic sensiang buta pun.

Haaaaa kan tak pepasal dah masuk entri!

Komen aku: Tak payah nak saperais bagai kalaupun dikau rasa macam nampak romantik bagai, biasanya benda-benda saperais ni kantoi tengah jalan kecuali saperais Cik Bintang nengok Hobit je nampak comey tak boleh kesan huh u huh u itupun selepas dua tiga kali kantoi!